Mams Paps en de kinderen, TORI DEEL VIER

Mensen die me heel goed kennen, weten hoe belangrijk het spirituele voor me is.
Zonder het te benoemen vaak.
Ik schrijf er haast nooit over, terwijl het een heel belangrijke plek inneemt in mijn leven.
In de Tori wou ik dat in twee vormen een plek geven. Vanaf het begin wist ik dat ik percussie wilde. En niet van zomaar iemand, maar van Ifor Baynes. Percussieve klanken die als water overal doorheen stromen, verbinden en scheiden. Kloppend als een hart soms, dan weer kabbelend als een beekje. En terwijl ik het opschrijf vind ik het meteen cliché klinken. Maar als je het hoort, begrijp je het.

En ten tweede wist ik dat ik Irma wilde.
Irma Kamp uit Hengelo, is een heel bijzondere vrouw die ik via een goede vriendin jaren geleden ontmoet heb. Irma heeft contact met 'boven'.
Dat 'boven' is iets wat moeilijk te omschrijven of te begrijpen valt als je er niet in gelooft. Als je er wel in gelooft - zoals ik - is het peanuts.
Alhoewel... Het is fijn dat ik iemand als Irma om me heen heb, die de dingen in het juiste perspectief weet te plaatsen. Irma combineert haar bijzondere gave met een aardsheid die ik herken en waar we samen om kunnen lachen. Ze is niet snel onder de indruk van 'boven', maar vaak wel van 'aardse' dingen zoals mooie en exclusieve dingen.
Ik ken ook niemand die zoveel elektrische apparaten heeft als Irma - iets waar ik haar graag mee plaag. "Irma, wat is dit nou weer? Is dit voor de connectie met boven?" plaag ik dan. Blijkt het thuistap te zijn...
Toen Irma mij voor het eerst ontmoette, sloeg ze de hand voor de mond en riep uit:"Mijn God, jij hebt heel veel levens gehad."
Ik werd er even verlegen van, maar vond het geen heel vreemde opmerking.
We schudden elkaars hand, en het contact was er. Tot op heden.
Af en toe, heb ik Irma nodig om de dingen in het juiste perspectief te zetten.
Bij deze Tori was het Jeffrey Spalburg die Irma interviewde, en haar in het juiste perspectief wist te zetten.


















Oja. Voor deze Tori vond ik het veiliger Irma te vragen karakteranalyses te doen. Contact maken met de doden, vond ik zelf meer in de privésfeer passen. Ik vind niet dat je daar je publiek ongevraagd in moet betrekken. Wie dat wel wil, kan altijd de trein naar Hengelo nemen. Of check www.irmakamp.nl

Geen opmerkingen: